Pierwszymi uczestnikami działań Warsztatu Muzycznego było czterech pianistów: John Tilbury, Zygmunt Krauze, Zbigniew Rudziński i Tomasz Sikorski. Zespół stanowił dla każdego z nich obszar eksperymentów wykonawczych, jak również umożliwiał im eksplorowanie nowych technik kompozytorskich. Dzięki Tilbury’emu mieli dostęp do partytur najbardziej aktualnej nowej muzyki. Ich koncerty stanowiły zaś ważny punkt w polskiej recepcji zachodniej awangardy. To w tym kręgu odbyły się polskie prawykonania dzieł Johna Cage’a, Mortona Feldmana, Christiana Wolffa, Corneliusa Cardew, Terry’ego Rileya, La Monte Younga.

Pobyt Johna Tilbury'ego na rezydencji w Warszawie w 2015 roku umożliwił ponowne spotkanie z Zygmuntem Krauze. Spotkanie to nie miało na celu rekonstrukcję zespołu, nie chodziło też o sentymentalną podróż w czasie do politycznej odwilży i jej owoców w postaci liberalizacji kultury w Polsce. Chodziło bardziej o politykę historyczną i przywrócenie tego momentu zbiorowej pamięci. Stąd w spotkaniu wzięli udział dodatkowi goście: kompozytor i interpretator nowej muzyki Szábolcs Esztényi, którego również łączyła przyjaźń z Tomaszem Sikorskim, a także młody warszawski perkusjonalista Hubert Zemler. Również wybór kompozycji stanowił formę krytycznego odniesienia do dziedzictwa Warsztatu Muzycznego.

Daniel Muzyczuk