Zainteresowanie dźwiękiem w przypadku Witolda Szalonka oznaczało afirmację całej jego fizjologii. Kompozytor zasłynął jako wytrawny znawca zwłaszcza instrumentów dętych, odkrywca tzw. multifoników lub „dźwięków kombinowanych”. Znalazł sposób na rozszczepianie pojedynczego dźwięku - poprzez odpowiedni chwyt i zadęcie - na jego składowe harmoniczne, dzięki czemu na instrumencie melodycznym można grać dwu-, trój-, a nawet czterodźwięki. Systematyczne badał techniczne możliwości instrumentów, odkrywał ich potencjał brzmieniowy i włączył do muzycznego słownika wiele nowych dźwięków.
Tryptyk o Meduzie - mitologicznym stworze o wężowych włosach - to muzyka niemal ilustracyjna. Impulsu dostarczyła Szalonkowi propozycja Piotra Lachmana napisania muzyki do spektaklu teatralnego Jolanty Lothe. Ponieważ czas na to nie pozwalał, Szalonek nie mógł zrealizować zamówienia. Pozostał jednak z frapującym tematem, któremu poświęcił trzy samodzielne utwory.

Produkcja: Bôłt Records oraz Niklas Records (http://www.niklasrecords.com/)